فصل معراج غمين شه دين آمده است ** شيون از غصه در افلاک و زمين آمده است
 
مي رود خيمه آن خواهر مغموم و غمين ** تا تسلي دهد آزرده محزون شه دين
 
ديد ماتم زده زينب به سخن آمده است ** به سخن بهر اميران وطن آمده است

که نباشي تو اگر بي کَس و تنها چه كنم؟ ** بي تو با قوم ستم پيشه من اينجا چه كنم؟
 
بي تو جان سالم از اين معركه بردن هيهات! ** از غم هجر تو جان را نسپردن هيهات!

چشمه خون چو شد از ديده زينب جاري ** كرد آن غم زده را تا به سحر دلداري

خواهرم نوبت عهد ازلي آمده است ** گاه تابندگي آل علي آمده است

گريه كم كن كه به ره گريه فراوان داري ** كارواني پس از اين ديده گريان داري

دشت سيراب ز خون من و ياران گردد ** بدنم بوسه گَه سٌم ستوران گردد

گفت زينب كه مرا صبر بلا اين همه نيست ** طاقت ديدن جولان جفا اين همه نيست

كاش ميشد به سوي شهر پيمبر برويم ** هَمرَه اكبر و عباس دلاور برويم

شه دين گفت كه فرمان ز خدا آمده است ** هديه اش،بارش انعام بلا آمده است

سهم ما آه و دريغ است اگر برگرديم ** پشت سر طعنه تيغ است اگر برگرديم

كوفه چون بتكده گرديده شرر بايد شد ** بتگران را همگي خشم تبر بايد شد

بعد از اين نعره شمشير سخن ميراند ** خنجر و همهمه ي تير سخن مي راند

سجده اي خواهر من با خطر تير خوش است * ذكر معبود عجين با دم شمشير خوش است

صبر را خواهرم از خويش تو شرمنده نما ** دشمن خوار و زبون عاجز و درمانده نما

تا بدانند چه كس قافله را سالار است! ** كاروان را چه كسي مرشد و پرچمدار است!

به سخن زينب شوريده چو اين بار آمد ** گوئيا حيدر كرار به گفتار آمد

مملو از شور حسيني ز حزن عالمه شد ** وارث صبر علي هيمنه فاطمه شد

كربلا سير كمال هَمرَه زينب پيمود ** (( موجي)) از آل علي دفتر غمنامه سرود

 نام شعر:سير کمال
» مداح : استاد کربلايي مهدي آخوندزاده
» آهنگ : مصطفي اکابريان
» شاعر : محمود موجي

قرارنگرفته